Still alive

Hey allemaal,

Nog ff een berichtje dan.... We zijn nu in Accra, sinds gisteren. We hebben een relaxed hotel en doen op het moment niet zoveel, een beetje rondhangen in onze hotelkamer en wat leuke souvenirspullen kopen voor Remco's praatjes en het Ghana-feest van Ichthus.
Het is hier echt vies heet, iedere keer als je naar buiten gaat druipen onze kleren van het zweet, dus iedere keer als ik weer op m'n hotelkamer ben trek ik al m'n kleren uit, hang ze te drogen voor de airconditioner en spring onder de douche.
Remco zei het al toen hij me kwam halen, dat hij het hier in het zuiden maar vies en klef vond. Ik vond het toen nog niet zo erg. Remco ook niet toen hij hier voor het eerst kwam. Pas als je de droge hitte van het noorden ervaren hebt en hier terugkomt merk je hoe vies en klam en zweterig het hier is, alsof je lichaam ineens anders reageert op de hitte dan de eerste keer dat je hier was. Vreemd.
Nou, het was wel bijzonder hoor, bij Remco's gezin. Ze hebben niks, en dat is dan nog veel vergeleken met de gemiddelde Ghanees, want zo 'arm' was z'n gezin nou ook weer niet. Ze hadden stroom, en een kraan op hun erf. Het is verbazingwekkend hoe snel je gewend bent aan zo'n situatie. Het koken duurt daar uren, je moet met je handen eten, in een bekertje plassen, nr. 2 doe je op een smerige wc die nooit wordt schoongemaak, douchen doe je met een emmer, slapen op een matras op de grond in een kamer die rood ziet van het zand/stof, koken doen ze op houtskool, er lopen geiten en kippen en hagedissen af en aan over het stukje grond voor het huis.... Na een dag vond ik het al heel gewoon.
Ze waren lief. Nou ja, z'n moeder Akua was lief, en broertje Fred ook. Christopher was gewoon vriendelijk en vrolijk en zei af en toe es wat maar was meestal bezig met z'n eigen vage bezigheden dus die zag ik amper. Ik heb geprobeerd Fred schaken te leren, maar hij kende het helemaal niet en had het ook nog niet door na 1 keer (logisch). We zijn zaterdag meegeweest naar de markt, en zondag naar de kerk. Maandag hebben we wat dingen in Bolga gedaan, onder andere mijn kleren opgehaald en wat cadeautjes gekocht. Dinsdag was het Independence Day, Ghana was 50 jaar onafhankelijk. Werd groots gevierd in alle steden. Wij waren in Bongo, de hoofdstad van het district waar Gowrie in ligt. Er was een grote manifestatie waarbij hele rijen scholen in hun schooluniformen over een grote open plek gingen 'marcheren', was een grappig gezicht.
Woensdagochtend gingen we al om 7 uur weg, Remco vond het niet leuk. De bus zou om 9 uur vertrekken maar vertrok uiteindelijk pas om half 12 en had toch geen airconditioning (en dus ook geen tv thank god, want die zetten ze altijd zo absurd hard aan dat je compleet gek wordt). De reis duurde lang, hoe verder we naar het zuiden kwamen hoe plakkeriger we werden, de bus zat echt propvol (ze hadden ook in het middenpad stoeltjes gemonteerd!), onze bagage paste amper in de bus. Het was een interessante ervaring.
Om 4 uur 's nachts kwamen we dan eindelijk in Accra aan. Remco wou wachten tot het licht werd en dan een hotel zoeken. Dat hebben we gedaan. We konden in een leuk hotel terecht en kregen een hele mooie grote kamer. Helaas begaf de stroom in onze kamer het (je zag de elektriciteitspalen buiten op straat vonken) dus moesten we naar een kleinere, maar ook prima kamer.
Vandaag wat door Accra gelopen en souvenirs gekocht. En ik heb een kokosnoot gekocht. Was niet zo heel lekker.
Verder niet veel meer beleefd. Nou ja, vannacht werd ik gebeld door een Ghanees die mijn vriend wou zijn. Hij wist niet hoe ik heette enzo, en zei dat hij m'n nummer van een vriend had. Not. Om 2uur snachts!!! Vreemd.

Dat wast, tijd is op. Doei.